دوره جامع آموزش فارکس بخش دوم قسمت چهارم

مقدمه

سلام و وقت بخیر به تمام علاقه‌مندان دنیای تحلیل تکنیکال و بازارهای مالی.
در ادامه‌ی آموزش قبلی درباره‌ی تریدینگ‌ویو، در این مقاله قصد داریم به شکل کامل و کاربردی، نحوه‌ی شخصی‌سازی ابزارها، تنظیمات و استفاده‌ی مؤثر از آن‌ها را بررسی کنیم. در ویدیو یا جلسه‌ی قبل درباره‌ی چرایی استفاده از تریدینگ‌ویو و نحوه‌ی اضافه کردن سیمبل‌ها صحبت کردیم، اما حالا وقت آن رسیده که دقیق‌تر وارد جزئیات شویم و ببینیم چطور می‌توانیم ابزارها را برای استراتژی شخصی خودمان تنظیم کنیم.

اهمیت سادگی در استفاده از ابزارها

بسیاری از معامله‌گران تازه‌کار تصور می‌کنند برای تحلیل درست بازار باید از تعداد زیادی اندیکاتور و ابزار استفاده کنند، در حالی که حقیقت دقیقاً برعکس است.
یک چارت شلوغ و پر از خطوط و رنگ‌های مختلف، فقط باعث سردرگمی می‌شود. من شخصاً از ابزارهای بسیار کمی استفاده می‌کنم، اما همان‌ها را دقیق و حرفه‌ای تنظیم کرده‌ام تا دید واضحی از روند بازار به من بدهند.

استراتژی‌های مختلف ممکن است ابزارهای متفاوتی را طلب کنند، اما نکته‌ی مهم این است که هر تحلیلگر باید با ابزارهای خودش راحت باشد. هدف از کاستومایز کردن (شخصی‌سازی) ابزارها، ساده‌تر کردن چارت و افزایش دقت دید در تحلیل است، نه پیچیده‌تر کردن آن.

ابزارهای اصلی در تریدینگ‌ویو

در سبک تحلیلی که استفاده می‌کنم، عمده‌ی کار ما فقط با سه ابزار اصلی انجام می‌شود.
این سه ابزار به‌نوعی ستون‌های اصلی تحلیل ما هستند و تقریباً ۹۰ درصد کارهای ترسیمی را شامل می‌شوند.
ابزارهای فرعی مانند خطوط عمودی (Vertical Line) یا ابزار پوزیشن (Position Tool) بیشتر برای تکمیل تحلیل به کار می‌روند، نه برای ساختار اصلی آن.

تنظیم و شخصی‌سازی فیبوناچی (Fibonacci Retracement)

اولین ابزاری که بررسی می‌کنیم فیبوناچی است. وقتی شما برای اولین بار فیبوناچی را روی نمودار می‌ندازید، به‌صورت پیش‌فرض دارای رنگ‌ها، عددها و پس‌زمینه‌ای است که شاید برای دید شما مناسب نباشد.

با کلیک روی ابزار و انتخاب گزینه‌ی Settings، می‌توانید تنظیمات دلخواه خود را اعمال کنید. برای مثال:

• در بخش Background می‌توانید رنگ پس‌زمینه را تغییر دهید یا آن را حذف کنید.

• در قسمت Levels می‌توانید انتخاب کنید کدام سطوح فیبوناچی نمایش داده شوند.

در سبک ما، تمرکز روی عددها نیست؛ بلکه از فیبوناچی صرفاً برای مشاهده‌ی محدوده‌ی اصلاح قیمت استفاده می‌کنیم.
بنابراین سطح‌های زیاد را حذف کرده و فقط چند سطح اصلی مانند ۵۰٪ و ۶۱۸٪ را نگه می‌داریم تا نمودار خلوت‌تر و قابل‌فهم‌تر باشد.

پس از تنظیم رنگ، ضخامت خط و میزان شفافیت (Opacity)، حتماً از گزینه‌ی Template → Save استفاده کنید تا تنظیمات شما ذخیره شود.
می‌توانید برای هر تایم‌فریم (مثل Daily یا 4H) قالب جداگانه با رنگ خاص تعریف کنید تا بعدها با رنگ خطوط، متوجه شوید که مربوط به کدام تایم‌فریم است.

استفاده از ابزار Rectangle برای نواحی مهم

ابزار Rectangle یا مستطیل برای مشخص کردن نواحی مهم مثل Order Block یا محدوده‌های عرضه و تقاضا کاربرد دارد.
با انتخاب این ابزار می‌توانید ناحیه‌ی خاصی را روی چارت علامت‌گذاری کنید و رنگ و شفافیت آن را تغییر دهید.

بهتر است گزینه‌ی Extend Right را فعال کنید تا ناحیه‌ی شما به سمت راست چارت ادامه پیدا کند.
این کار باعث می‌شود در آینده، اگر قیمت دوباره به آن محدوده بازگشت، به‌راحتی آن را تشخیص دهید.

همچنین پیشنهاد می‌کنم در داخل مستطیل با فونت واضح، نام استراتژی یا تایم‌فریم را بنویسید (برای مثال: VS – 4H).
این کار باعث می‌شود وقتی بعد از مدت‌ها دوباره به چارت نگاه می‌کنید، دقیقاً بدانید این ناحیه مربوط به چه چیزی بوده است.

کاستومایز کردن Parallel Channel

ابزار Parallel Channel برای ترسیم کانال‌های قیمتی است و به شما کمک می‌کند تا حرکت قیمت درون روند را ببینید.
در حالت پیش‌فرض، این ابزار دارای چندین خط و رنگ است، اما می‌توانید با حذف خطوط اضافی و تنظیم رنگ مناسب، آن را ساده‌تر کنید.

پیشنهاد می‌شود برای هر تایم‌فریم، رنگ مشخصی برای کانال‌ها تعیین کنید.
برای مثال:

• Monthly: قرمز

• Weekly: نارنجی

• Daily: سبز

• 4H: آبی

• 15Min: بنفش

با این کار در آینده، فقط با دیدن رنگ خط می‌فهمید که آن کانال مربوط به کدام تایم‌فریم است.
حتماً این تنظیمات را به‌صورت Template ذخیره کنید تا هر بار نیاز به تکرار تنظیمات نداشته باشید.

خطوط کمکی و ابزارهای دیگر

ابزارهایی مانند Trend Line، Vertical Line یا Text ابزارهای ساده اما بسیار کاربردی هستند.
از Trend Line برای مشخص کردن جهت حرکت، از Vertical Line برای نشانه‌گذاری زمان‌های خاص، و از Text برای نوشتن توضیحات روی نمودار استفاده می‌کنیم.

نکته‌ی مهم این است که خطوط و نوشته‌ها باید امتداد داشته باشند تا در آینده بتوانید واکنش قیمت به آن ناحیه را بررسی کنید.
خیلی از تحلیل‌گران این اشتباه را می‌کنند که خطوط را کوتاه رسم می‌کنند و بعد از مدتی فراموش می‌کنند چرا آن ناحیه را مشخص کرده بودند.

ابزار Position (Long / Short)

این ابزار برای تعیین نقاط ورود (Entry)، حد ضرر (Stop Loss) و هدف (Take Profit) استفاده می‌شود.
اگر در حال آموزش یا بک‌تست هستید، این ابزار به شما کمک می‌کند تا به‌صورت بصری ببینید که در یک پوزیشن فرضی، نسبت ریسک به ریوارد چقدر است.

تنظیمات رنگ و شفافیت آن نیز مانند سایر ابزارها قابل‌تغییر است و می‌توانید آن را مطابق سلیقه‌ی خود تنظیم کنید.

نکات نهایی و جمع‌بندی

در مجموع، تمام ابزارهایی که در این مقاله بررسی کردیم، ساده ولی بسیار کاربردی هستند.
اگر بخواهیم خلاصه کنیم، ابزارهای اصلی مورد استفاده ما عبارت‌اند از:

1. Fibonacci Retracement

2. Rectangle

3. Parallel Channel

4. Trend Line (در موارد خاص)

ما هیچ اندیکاتور خاص یا ابزار پیچیده‌ای نیاز نداریم، چون تمرکز اصلی روی تحلیل چارت، کندل‌ها و رفتار قیمت است.
زمانی که چشمتان به چارت عادت کند، می‌بینید که با همین چند ابزار ساده می‌توان تحلیل‌های بسیار دقیق انجام داد.

در جلسات بعدی قصد داریم درباره‌ی مباحث پیشرفته‌تر مانند کار با لایه‌ها (Layers)، انجام بک‌تست حرفه‌ای، استفاده‌ی صحیح از اندیکاتورها و نحوه‌ی ترکیب داده‌ها برای استراتژی‌های شخصی صحبت کنیم.

برای شرکت در دروه کلیک کنید

نتیجه‌گیری

اگر تازه شروع کرده‌اید، پیشنهاد می‌کنم همین سه ابزار را به‌صورت کامل یاد بگیرید و شخصی‌سازی کنید.
تحلیل‌گر موفق کسی نیست که بیشترین ابزار را بشناسد، بلکه کسی است که بتواند از کمترین ابزار، بیشترین نتیجه را بگیرد.
سادگی در تحلیل یعنی وضوح در تصمیم‌گیری، و وضوح در تصمیم‌گیری یعنی سودآوری در بلندمدت.